Over het witte konijn & dodo’s in stresskippenland

Hier Karen weer met een nieuw verhaal en 3 waardevolle oefeningen voor jou om stress te releasen en te ontspannen.

In een land hier heel, heel ver vandaan woonde een volk dat altijd gehaast was. Het doet je spontaan denken aan dat konijn uit Alice in Wonderland, panisch zijn horloge tegen zich aan gedrukt, mompelend met een stem vol paniek:
‘Te laat, ik ben te laat!’

Doordat hij altijd maar rende, vergat hij rond te kijken. Hij zag niet wanneer de zon scheen of de knoppen aan de bomen verschenen. De regen merkte hij dan weer wél op. Mompelend tussen zijn eeuwige ‘te laat’ door, hoorde je hem soms, als je toevallig passeerde, klagen: ‘Door al die regen moet ik trager doen, en straks kom ik zeker te laat!’

Dit zou zomaar een willekeurige bewoner van dit vreemde land kunnen zijn. Een toevallige passant, eentje van velen. Want in wezen leken de meeste inwoners daar behoorlijk op elkaar. Ik zou nu de metafoor van zombies kunnen gebruiken, maar - tenzij ik via een slinkse omweg u alsnog in mijn praktijk wil krijgen om slapeloosheid aan te pakken 😉 - laat ik die even links liggen. Laten we andere, even tot de verbeelding sprekende beelden gebruiken.

Beeld je iemand in, en stel je dat beeld voor in grijstinten (je mag er ook vijftig tinten grijs van maken, maar dan beland je in een heel ander verhaal 😉). Dat beeld in je hoofd, dat is de protagonist van dit verhaal. Voor het gemak noemen we haar Sandra, maar als je haar liever een andere naam geeft, ga gerust je gang.